-
1 brzęk
Ⅰ m (G brzęku) 1. (ostry dźwięk) (metalu) clank, clang; (szkła) clink, chink; (monet) jingle 2. pot. (brzęczenie owada) buzz(ing), drone Ⅱ inter. (wyraz naśladujący dźwięk) (metalu) clank, clang; (szkła) clink, chink; (monet) jingle* * ** * *miclank, clang; brzęk kluczy the jingle l. jangle of keys; brzęk monet the jingle of change; brzęk tłuczonego szkła the tinkle of broken glass; brzęk pszczół the buzzing of bees; zob. brzęczeć.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > brzęk
См. также в других словарях:
pszczoła — ż IV, CMs. pszczołaole; lm D. pszczołaczół 1. «Apis mellifica, owad z rodziny o tej samej nazwie, żyjący w rodzinach (rojach), dawno udomowiony i hodowany niemal na całej kuli ziemskiej dla miodu i wosku» Brzęk, brzęczenie pszczół. Pszczoła kogoś … Słownik języka polskiego
